5x chansons waarin Parijs eens niet opgehemeld wordt

Dat gedweep met Parijs altijd. Zo fantastisch is die stad nu toch óók weer niet? Ben je soms ook even helemaal klaar met Parijs? Je bent niet alleen! Ook deze artiesten zagen de drukke Périph, de grijze luchten en de hordes niet oplettende vakantiegangers écht even niet meer zitten, waarna ze hun ongenoegen in een liedje goten. Eindelijk even wat anders dan die eeuwige Parijs-verheerlijking. Tot die verrekte mal du pays

Door Tess van der Zwet

1. Thomas Dutronc – J’aime plus Paris

De zoon van Jacques Dutronc en Françoise Hardy veegt in dit vrolijke gypsyjazznummer de vloer aan met de stad. Doodsaai vindt hij het er. Liever ligt Dutronc gewoon lekker in zijn bed. Of beter nog: reist hij de wereld over, een biertje in zijn hand.

2. Camille – Paris

Ook Camille neemt afscheid. Het gras is namelijk een stuk groener in andere steden en andere landen. Die ellendige rondvaartboten in de Seine, de vieze trottoirs, de sombere ochtenden… Camille maakt het uit en vertrekt naar andere oorden. Daar schijnt het ook niet helemaal je van het te zijn. Met hangende pootjes komt ze uiteindelijk terug.

3. Leo Ferré – Paris je ne t’aime plus

Ferré zag het al eerder bergafwaarts gaan met de Franse hoofdstad. Het is dan ook compleet over met de liefde. Dit nostalgische chanson gaat echter dieper en verder dan de twee opgewekte liedjes hierboven. Toch lijkt ook Ferré uiteindelijk weer te zwichten voor de onmetelijke charmes van de Paree. En zeg nu zelf, wie kan haar ooit weerstaan?

4. Julien Doré – Les limites

Eerlijkheid gebiedt te zeggen: ik heb werkelijk géén idee waar Julien Doré het over heeft in dit nummer. Dat hij weg wil uit Parijs is duidelijk, maar voor de rest is deze man één groot mysterie voor me. Niet alleen dit nummer roept vragen op, overigens: popzanger Doré is wel vaker lekker vaag in zijn lyrics.

5.  Berthe Sylva – Adieu Paris

Kun je ooit genoeg krijgen van leuke feestjes en zeeën champagne? Berthe Sylva wel. Zij zong in de jaren ‘30 al hoe ze Parijs achter zich liet om op het platteland te gaan wonen. Vroeg naar bed, leven als een ‘beest’ en alleen nog maar water drinken: ze was er helemaal klaar voor. Maar voordat ze haar biezen pakte, dronk ze nog een flesje leeg. En nog een. En vooruit, nog ééntje dan.

En bref: van Parijs kom je niet af. Hoe graag je het ook zou willen.

Deze Top 5 van Tess van der Zwet is in 2017 verschenen in En Route Magazine. 

Comments

comments