De Franse liedjes van september en oktober 2017

September en oktober zijn mooie maanden voor muziekliefhebbers. Nieuwe singles en albums in overvloed, mooie video’s bij de vleet. Geen wonder dat deze lijst weer ouderwets lang is geworden. Van zwaarmoedige ballades tot lichtvoetige niets-aan-de-handpopmuziek: er is voor ieder wat wils. Dig in, dit zijn de releases van de afgelopen twee maanden.

Door Marlien Buyens en Tess van der Zwet

1. Jérémy Kapone – Vol De Nuit

Het beklijvende nummer Vol de nuit werd volledig opgenomen bij volle maan. Het geeft dit sprookjesachtige liedje van ‘auteur, compositeur, interprète’ én acteur Jérémy Kapone net dat tikkeltje meer. Kapone werd geboren in 1990 in de Franse hoofdstad. Hij wist door te breken op het witte doek in 2009 met de rol van Maël in LOL. In 2016 Besloot hij zich te concentreren op zijn muzikale carrière. Vol de nuit is één van de nummers op zijn nieuwe EP Aurore.

2. Pomme – De là-haut

Onlangs tipten we Pomme nog als ‘chansonontdekking‘. Ondertussen is haar album À peu près uit, waarop de jonge zangeres laat horen duidelijk geïnspireerd te zijn door folkartiesten als Joan Baez en Joni Mitchell en in staat is pure poëzie te kunnen schrijven. Soms luchtig, soms wat zwaarder, altijd charmant. Onderstaande single De là-haut heeft een fijne sixtiesvibe en doet meer dan eens denken aan Françoise Hardy. De bijbehorende, simpele, maar smaakvolle video is nummer één van een vierluik, samen met Pauline, A Lonely One en On brûlera.

3. Gael Fauré – La Saison

Gael Fauré kocht zijn eerste gitaar op 14-jarige leeftijd. Een jaar later begon hij eigen liedjes te componeren. Binnenkort komt zijn nieuwe album le fruit de 4 ans de travail, de plaisir et de réflexion uit en La Saison is hiervan al een smakelijk voorproefje. Fauré verlaat hiermee het pad van de folk-pop en kiest eerder voor gevoelige en sensuele electro-pop. Wij willen graag meer van dit horen!

4. Tim Dup – Paradox

Fraaie beats, straffe teksten, sublieme melodieën en een stem die moeiteloos switcht van rap naar bijna klassieke zanglijnen. Wij zijn al enige tijd fan en durven nu ook wel te stellen dat er (nog) niemand klinkt als Tim Dup. Zijn elektronische benadering van popmuziek is alles behalve uitgekauwd en commercieel: het biedt een geruststellend perspectief voor de toekomst. Ook Tim Dup releasede direct vier video’s: onderstaande Bons Vivants, maar ook Où tu vas, Paradoxe en Mortelle Habanera.

5. Brigitte – Palladium

In tijden waarin de Franse rap en electropop zegevieren, gebeurt het niet alle dagen meer dat er echt nog eens een mooie ballad wordt uitgebracht. Het duo Brigitte slaagt er echter met glans in. Het nummer Palladium en de bijhorende clip zijn 100% vrouwelijk. Het nummer is overigens een ode aan de Parijse club “Bus Palladium”. Op 17 november komt het nieuwe album van Brigitte uit.

6. Pierre Lapointe – Sais-tu vraiment qui tu es

De Canadese singer-songwriter Pierre Lapointe legt in het spannende Sais-tu vraiment qui tu es de vinger op de zere plek. Weten we in deze wereld -waarin we constant met elkaar in verbinding staan en onszelf via sociale media laten zien aan de buitenwereld- eigenlijk wel wie we écht zijn? En wat betekent het voor onze toekomst? Herhaalt het verleden zich niet? Waar zijn we nu eigenlijk helemaal mee bezig?

7. Louane – Si j’étais là

Naast Brigitte kiest ook Louane voor een gevoelige ballade. Si j’étais là is het tweede nummer van het nieuwe album dat op 10 november uitkomt. In dit lied richt Louane zich tot haar overleden ouders en stelt hen de vraag of ze haar nog kunnen horen. De clip is een mooie illustratie bij de tekst. Si j’étais là is van de hand van Marie Bastin en Gioacchino Maurici, de vrouw en broer van Calogero.

8. Isolde Lasoen – Provocateur

Op het Chanson Offensief maakten we al reclame voor het optreden van Isolde Lasoen op 29 november in de Roma in Borgerhout. Je kon toen ook het eerste nummer van haar nieuwe solo-album beluisteren. Enkele dagen geleden liet Isolde opnieuw een nummer van Cartes Postales op haar fans los. Tijdens het programma Van Gils en gasten op één, bracht ze het sexy nummer Provocateur.

9. Patrick Fiori – Où je vis

Fiori is zonder twijfel een van de meest bekende en populaire zangers van Frankrijk. Zijn popliedjes gaan erin als koek, en zo ook zijn nieuwste single Où je vis. Nergens spannend, nergens echt heel bijzonder, maar dat het makkelijk wegluistert, staat buiten kijf.

10. Nour – Si légère

De oorspronkelijk uit Zwitserland afkomstige Nour heeft een stem waar je van moet houden. Hoog, een beetje nasaal soms, en zeker niet zo makkelijk in het gehoor liggend als onze vriend Fiori hierboven. Smooth, subtiel jazzy en verleidelijk traag, danst ze in de video van Si légère over de daken.

11. Maude Audet – Gallaway Road

Montréal herbergt nogal wat goede artiesten. Maude Audet is er daar één van. Een ‘spaghetti-western-singer-songwriter’: bij dezen heeft de Canadese deze titel toebedeeld gekregen. Gallaway Road is afkomstig van haar derde album, Comme une odeur de déclin, welke eind september het licht zag.

12. Lisa Portelli – Cherche la joie

Hysterisch beklad Lisa Portelli in deze video haar muren, driftig op zoek naar vreugde. Ook deze dame, die ons sterk doet denken aan een Franse combinatie tussen PJ Harvey en Cat Power, heeft onlangs een plaat uitgebracht, La Nébuleuse, wat zich laat vertalen als nevelachtig.

https://www.youtube.com/watch?v=zl52MKx5Uh8

13. Julien Clerc – Je t’aime etc

Mensen kunnen zeggen wat ze willen over Juju, maar deze man maakt zichzelf wél behoorlijk onsterfelijk. Vier shows in Nederland uitverkopen, een volledig nieuw album uitbrengen en dan zijn nummers ook nog eens volstoppen met moderne invloeden, zonder zijn fans van het eerste uur teleur te stellen. Oké, als je niet van overdadig en groots en orkestraal houdt, kun je beter doorscrollen naar het volgende nummer. Maar mocht dat je wél bekoren, dan gaat dit gewaagde nummer je mondhoeken minstens doen opkrullen. Het is overigens Calogero die deels verantwoordelijk is voor Juliens nieuwe sound. Pas mal, Julien, pas mal du tout.

14. Angèle – La loi du Murhpy

Soms zit het even niet mee, wil Angèle in deze clip zeggen. Dan stapelt de ellende zich op en is het logisch als je je in een eindeloos tranendal wilt storten. Maar hee, je kunt er ook gewoon een feestje van maken. Hippe, hipper, hipster, maar wel een oorwurm die nog lang in je hoofd blijft nazoemen. Bovendien ontlokt het einde van de video ongetwijfeld een glimlach, grinnik of grijs.

15. Calogero – Fondamental

Iets minder weldadig dan het nummer dat hij voor Julien Clerc maakte, is Calogero’s eigen Fondamental. Toch hoor je de overeenkomsten tussen beide chansons, zonder daarvoor al te veel je best te doen. Zwelgen in nostalgie, het mag nu het herfst is geworden en de blaadjes vallen.

16. Buridane – Taureau

Is het de frontdame van Bettie Serveert die overgegaan is op het Frans? Is het Blondie in een vorig Frans leven? Nee, dit is Buridane. Vijf jaar na haar debuut, komt de Franse zangeres met een opvolger. De single Taureau is venijnig, vol wrok en rancune, maar laat ook de schoonheid daarvan zien: in een waanzinnige dans en een muziekarrangement dat hiphop-, rock- én elektronisch verantwoord is.

17. Bernard Lavilliers – Charleroi

De maandlijst eindigen met een vrolijke noot? We denken er niet over. We sluiten de reeks met een mistroostig, maar magistraal chanson van Bernard Lavilliers, die Charleroi langzaamaan ziet aftakelen. Het is een donkere visie op de Waalse industriestad, die Lavilliers niet zomaar uit de lucht heeft gegrepen: hij zag het zelf gebeuren in Saint-Etienne, de plek waar hij opgroeide. Ook daar vertrokken op den duur de mensen, ook daar verloor de stad haar identiteit nadat de industrie instortte. ‘Je vois ma ville comme un amant, trompé par un riche imbécile’, zingt hij gedesillusioneerd. Prachtig, wrang.

Hebben we een chanson gemist? Dat kan gebeuren. Deel het nummer gerust met ons: hoe vollediger de lijst, hoe beter.

Comments

comments